ZMIANY

Zapewne zauważyłyście mini modyfikację.
Blog pierwotnie miał być o mnie i o moim życiu taki to ze mnie próżniak, o.
No a wyszło jak wyszło - całe moje życie kręci się wokół Oliwii. Więc zamiast mojego prywatnego bloga o wszystkim i o niczym macie oliśkowo. 

:)

Korzystając z okazji, że Dziecię Moje spędziło całą sobotę na wsi u dziadków, postanowiłam - jak za starych dobrych czasów - zrobić sobie rajd po sklepach. Może niektórzy czas spędzony w Galeriach Handlowych uważają za stracony, a mnie to niesamowicie napędza! Zwłaszcza kiedy ze sklepu wychodzę zadowolona i obładowana ciuchami, przy okazji nie zostawiając fortuny przy kasie.

Moim głównym celem były promocje w CUBUSIE. Jako, że wiele rzeczy było już przecenionych, wpadłam w wir zakupów i wykorzystałam cały przeznaczony na tę okazję budżet. A gdybym mogła wydać więcej to pewnie bym to zrobiła - uwielbiam rzeczy stamtąd chyba na równi z ZAROWYMI, ale do CUBUSA jest mi po przeprowadzce wybitnie daleko. A szkoda. Największe wrażenie zrobiła na mnie kolekcja dla starszych dziewczynek w rozmiarach 134-164 na palcach jednej ręki zliczę ilu rzeczy bym NIE założyła. Genialne!

Dziś w outficie nasz nowy sweterek. Umiarkowanie cienki, w różowo białej kolorystyce, lekki neon. Kiedy przywiozłam go do domu niemal od razu wpadł w oczy [i ręce ;)] Oliwii. Spokojnie nadawał się do ubrania na dzisiejsze wieczorne wyjście, po pierwszym starciu z placem zabaw wygląda bardzo korzystnie, a wylany sok nie pozostawił na nim plamy - cóż za magiczny sweter... ;)

Jako, że poprzedni post nie wiedzieć czemu skasował się, a i jesteśmy w temacie zakupów, wróćmy na chwilę do second handów.
Odwiedzacie? Robicie zakupy? Jesteście łowcami, czy raczej trafiacie z przypadku? Jestem bardzo ciekawa Waszych poglądów na sprawę, ponieważ znam bardzo wiele osób, które nie widzą świata poza lumpeksami, a mnie samej jakoś nic nigdy w tym kierunku nie pchało. Nie jestem próżna, nie brzydzę się noszenia ubrań po kimś [o ile oczywiście są wyprane ;)] a mimo to taka forma zakupów nigdy mnie nie pociągała. Może dlatego, że nie mam do tego ręki i kompletnie nie kręci mnie grzebanie w koszach w poszukiwaniu czegoś wyjątkowego. Przyznam, że pod tym względem jestem bardzo wygodna, wolę pójść do sieciówki - tam gdzie mam wszystko jasno i przejrzysto podane niemalże na tacy. Wielu pewnie pomyśli, że takie zakupy to nie sztuka, poniekąd przyznaję rację i dlatego też postanowiłam złamać tę żelazną zasadę. Pierwszą wizytę w second handzie mam za sobą i jak się okazuje - nie było źle. Wyszłam z niego z super kardiganem dla Oliwii - takim na styl ZARY, który uwielbiam. Gustowny, niezniszczony, zapłaciłam 12 zł - jestem w niebie! 

Większy jest - to prawda, ale ja tak uwielbiam dziewczynki w za dużych swetrach, są takie rozkoszne! A już w połączeniu z maminą chustką - miód na moje serce! Myślę, że przełamałam barierę swojej niewiedzy na temat second handów, wydaje mi się, że będę wracać. Może nie notorycznie, ale od czasu do czasu. Aczkolwiek podobno od tego się zaczyna. ;)